De Romantische Tragedie

De laatste, pakweg, twee jaar is er een nieuw modewoord en dat heet ‘guilty pleasure’. Voor de volledigheid geef ik even een vrije vertaling van het concept mee: Het staat voor iets waar je plezier aan beleeft maar waar je je tegelijk ook een beetje schuldig over voelt/ voor schaamt. Hét schoolvoorbeeld is het antropologische format 'Temptation Island'.

Gevraagd naar mijn ‘guilty pleasure’ antwoord ik steevast dat iets waar ik plezier aan ontleen, nooit iets is waar ik me schuldig over wil voelen. Op mijn grafsteen mag komen te staan: Hedonist tot in de kist. (De alternatieve tekst luidt: 'Ze heeft het tenminste geprobeerd')

Maar recent bedacht ik dat er misschien toch één dingetje is die eventueel in de categorie ‘guilty pleasure’ zou kunnen vallen en dat zijn romantische komedies. Als ik een avondje alleen thuis ben, mag ik me het graag makkelijk maken voor de buis, een hapje en een drankje bij de hand, onderwijl genietend van een ‘romcom’. Waarom voel je je daar schuldig over, hoor ik u vragen. Wel, dat is een goede vraag en het antwoord luidt: omdat al die romcoms zo seksistsch al de pest zijn. En seksisme, daar heb ik niets mee. Sterker nog: ik zou zelf durven stellen dat seksisme iets is wat maar beter zo snel mogelijk kan verdwijnen. Maar laat ik mijn stelling staven met enkele voorbeelden.

1. Vrouwen die in ‘romcoms’ goed zijn in hun werk gaan zelden of nooit van bil. Neem ‘The Proposal’ met Sandra Bullock. Daarin speelt de –bloedmooie- Sandra een literair agente die zo succesvol is in wat ze doet, dat ze daardoor zo penisafstotend wordt dat ze zelfs mannen moet chanteren om met haar te trouwen. Pas wanneer ze een aantal weken in volledige afzondering heeft doorgebracht met een paar oude mensen op een eiland, kan ze inzien dat ze maar beter een huisvrouwtje kan worden, wil ze ooit aan de man raken.

2. ‘Lelijke eendjes’ in romcoms zijn nooit echt lelijke eendjes. Vaak betreft het topmodellen die een bril of een salopette dragen en die middels een ‘spectaculaire transformatie (lees: ze nemen lenzen of trekken een kleedje aan) opeens onthullen hoe mooi ze werkelijk zijn… ‘inside and outside’. Dat doet ons aldus besluiten dat wanneer een normale vrouw haar introductie zou maken in zo’n film, dat grosso modo hetzelfde effect zou teweeg brengen als toen die alien zich een weg doorheen Signourey Weavers’ buik baande.

3. Hoe onbenullig je job ook mag zijn in de film, het levert je wel steevast een prachtig en gezellig appartementje op in de hipste wijk van’t stad. Een eervolle vermelding op dit vlak voor Carrie Bradshaw uit Sex and the city. Het mens schrijft één luizige column per week en verdient daarmee schijnbaar voldoende voor een ruim en licht appartment mét inloopkast (uitsluitend gevuld met designerkleren- en schoenen) in het centrum van Manhatten. In de echte wereld zou Carrie met een dergelijk loon zich te buiten kunnen gaan in het leger des heils en zou ze haar leefruimte moeten delen met een handvol kakkerlakken.

4. De hoofdprijs echter gaat naar de klassieker der klassiekers ‘Pretty Woman’. Een film die ik tijdens mijn jonge jaren waarschijnlijk 50 keer heb bekeken maar pas rond de 48ste keer drong het tot me door hoe onwaarschijnlijk het verhaal werkelijk is. We hebben dus te maken met een aantrekkelijke, steenrijke hoerenloper (gespeeld door Richard Gere) die na drie nachten van orale bevrediging door een (vermoedelijk té jong) hoertje een soort van spirituele metamorfose doormaakt en prompt beslist om oorlogsschepen te gaan bouwen. Oorlogsschepen! De film eindigt met de suggestie dat Richard het hoertje ‘redt’ van een bestaan vol seksueel misbruik door haar te laten studeren om vervolgens wat? Haar hetzelfde te laten doen in een gouden kooi maar dan nu als pronkvrouwtje voor iemand die vroeg of laat levenslang zal krijgen? Mijn hart smelt…

Nee, als je er eventjes bij stil staat dan zijn die romcoms noch romantisch, noch grappig. Doe mij dan maar een portie ‘Little Britain’ of ‘South Park’. Daar komen weliswaar geen vrouwen aan te pas maar daar staat dan weer tegenover dat je met deze series écht kan lachen. Zonder dat je je er schuldig over hoeft te voelen.

#romantischekomedie